Het doel bij het maken van de draadfiguren was om niets meer in fysieke vorm uit te beelden, om geen plastieken meer te maken. Dit doel ontstond na het inzicht dat de fysieke vorm nooit het eigenlijke wezen van datgene wat de vorm draagt kan weergeven. Dit inzicht werd mij gegeven door de sterk spirituele ervaring die ik ook beschrijf bij mijn ontwikkelingsproces (zie pag. 296). Wat resulteerde zijn de draadfi guren. Geen draadfiguren die de kern van een vorm volgen (zoals een kind een poppetje tekent), maar draadfi guren die de vorm omlijnen. Deze fi guren omschrijven zodoende iets wat niet is uitgebeeld, om zo te verwijzen naar het wezen van datgene wat wordt omschreven. De draadfi guren hebben op die manier een heel ander eff ect op de aanschouwer dan bijvoorbeeld de platte vlakke beelden. Deze beelden spreken het gevoel aan, de vormen zijn beleefbaar. De draadfi guren daarentegen vergen van de kijker een rationele inspanning om datgene te zien waar de omschrijving naar verwijst De beleving komt niet tot stand door datgene wat je ziet, maar door datgene waar naar wordt verwezen, datgene dus wat je juist niet ziet.
Deze werken kunt u niet vergroten.